Tweede winter nieuwsbrief:

erleden week vrijdagmorgen hebben wij onze vrienden Jaap en Annette Heinen van het vliegveld in Albanië afgehaald. Wij waren al vroeg opgestaan daar beiden al om acht uur zouden landen. Jaap had al eerder aangegeven dat hij wel eens wilde zien en meemaken waar al de ingezamelde kleding, dekens en bedden uit Huizen naar toe gingen in Albanië. Degenen die wel eens kleding komen brengen moeten Jaap Heinen haast wel kennen want jaar en dag staat hij op de maandagavond bij ons magazijn aan de Fabrieksweg in Huizen klaar om de zakken met kleding en schoenen in ontvangst te nemen. Eenmaal van het vliegveld bij ons thuis gekomen zijn wij aan de slag gegaan door hun 10 daags verblijf invulling te geven.
Na eerst te hebben ontbeten zijn wij via een toeristische route door de bergen naar de markt in de stad Elbasan gereden. Op de markt hebben wij wat groenten en fruit gekocht en daarna hebben wij nog wat gewinkeld op de markt. Je kunt dan alleen al genieten van wat voor spulletjes er al niet te koop worden aangeboden. Het zijn meestal dingen zoals een achterhaalde broodrooster, een paar damesschoenen of een herenkostuum die bij ons jaren geleden in de mode waren. Hoe deze dingen in Albanië terecht zijn gekomen mag Joost weten en nog meer kunnen wij ons afvragen of er wel invoerrechten of belasting is betaald voor de invoer van deze producten. Na alles wat wij in Albanië zien gaan wij ons dat echter niet afvragen want dan zouden wij ook hier terplekke gek worden. Dit worden wij tenslotte in Nederland al van alle regeltjes die er heersen. Nadat wij de markt hadden bezocht liepen wij naar de parkeerplaats waar wij onze auto geparkeerd hadden, nadat wij 0,46 eurocent parkeergeld hadden betaald begaven wij ons richting Mushqeta waar ons huisje en het kindertehuis staan.
Jaap en Annette Heinen vallen direct met hun bezoek bij ons aan Albanië met hun neus in de boter. De sociaalwerkster van ons kindertehuis en tevens ons buurmeisje gaat dit weekend trouwen. Net zoals alle meisjes in Albanië is ook zij door de familie uitgehuwelijkt. Juist deze vrijdagavond (de 25e november 2019) was het ouderlijk huis open voor al de mensen uit haar dorp en dus ook het dorp waar Anne-Lise en ik bijna de helft van het jaar mogen wonen. Het ouderlijk huis stond open om de bruid te bewonderen. Toen wij aankwamen werden de mannen van de vrouwen gescheiden door deze in aparte kamers te zetten. Wij kregen een kopje met Turkse koffie, een chocolaatje en een raki, dit is ongeveer gelijk bij ons aan een glaasje jenever. Omdat ik mij niet waag aan de wel zeer sterke raki, die soms wel meer dan 60% alcohol bevat werd mij al gauw iets anders te drinken aangeboden. Na een kwartiertje te hebben gezeten zijn wij huiswaarts gegaan, niet voordat wij eerst wat geld onder het schoteltje van de koffie hadden gelegd. Dit geld wordt gebruikt om het bruiloftsfeest te betalen. Normaal gesproken heet deze visite bij de familie van de bruid “ De Vale” en wordt dit gevierd met veel traditionele Albanese muziek. Omdat de broer van de bruid ongeveer 6 jaar geleden is verongelukt werd het feestje bij de bruid thuis op gepaste wijze gevierd, zonder muziek. Om de bruiloft niet langer te maken dan hij al is kunnen wij zeggen dat op de zaterdag een tien uur lang feest werd gevierd in een restaurant waar halverwege pas de bruidegom om de hoek kwam kijken. Na het feest op zaterdag ging de bruid weer naar huis waarna zij op zondagmorgen door de familie van de bruid thuis werd opgehaald. En daarna, het is niet te geloven, weer een tien uur durende bruiloft in een restaurant, nu voor de familie van de bruidegom.
Om alleen de vrijdagavond en een gedeelte van de zaterdag deze bruiloft mee te maken was al meer dan genoeg. Deze bruiloft werd financieel opgebracht en geschonken door de familie en de gezinnen uit het hele dorp. Ook wij als Albanië comité Huizen hebben hier aan meegedragen door een van meegenomen trouwjurken tijdens een transport met hulpgoederen aan de bruid gegeven. Deze trouwjurken waren ons geschonken door Lady Bird Trouwjurken uit Huizen. Ook voor hen is het fijn om te zien dat de geschonken trouwjurken op de juiste plek terecht komen. Temeer is het voor de bruid een grote eer dat zij de show kan uithangen met een eigen trouwjurk daar de meeste bruiden een huur trouwjurk hebben en de bruidegoms een huur pak hebben zoals dat ook in mijn jonge jaren in Huizen heel gewoon was. Nog even terug te komen op dat kosten nog moeite gespaard worden voor een bruiloft. Vroeger in het oude oosten was het al niet anders, maar op bruiloften en begrafenissen word zeker niet bespaard in Albanië . Dit alleen al gezien de grote marmeren grafmonumenten waarvoor mensen zich soms diep in de schulden steken.
Na de nodige informatie is het dan ondertussen maandagmorgen en gaan wij samen met Jaap en Annette Heinen onze projecten langs om hen zo te laten zien wat wij zoal doen aan hulpverlening in Albanië. Wij gingen reden naar het bergdorp Skuter waar de behuizing van de gezinnen erg slecht is. De meeste huisjes hebben dan ook zwaar te lijden gehad onder de aardbeving een maand geleden. Een van onze bodyguards en zijn gezin die hier wonen slapen dan op dit moment ook in een tent die zij van de overheid hebben gekregen. De jaren hebben ons geleerd dat de overheid hier verder niets aan gaat doen. Ook ons eigen huis heeft schade opgelopen door de zware aardbeving die Albanië heeft getroffen, maar wij komen er wel overheen. Wij bezoeken nog een aantal andere gezinnen en helpen deze aan wat kleding en voedsel. Daarna gaan wij naar het sponsorkind van Jaap en Annette Heinen. Hij heet Albino en we gaan bekijken of de woon en leefsituatie van het gezin al iets is verbeterd. Ook kijken hoe de familie het maakt en hoe de resultaten van Albino op school zijn. De vader van Albino werkt op het moment zonder ook enige papieren in Griekenland om daar olijven te plukken tegen een schamel inkomen. Albino doet het goed op school maar wat wij zien is dat hij liever klautert in de bomen om appeltjes te plukken voor zijn Oma dan dat hij zich druk maakt om de school. Wij zouden zeggen : “Een gezonde Hollandse jongen”. Nadat wij een goede ontmoeting hebben gehad met zijn moeder en oma zijn wij naar huis gegaan om wat te eten, wat bij te praten en naar bed te gaan.
De rest van de week zijn wij diverse projecten afgegaan waar wij normaal gesproken zoal het hele jaar mee bezig zijn. Zo kwam afgelopen zomer de vraag van een arm gezin uit het mijnwerkersdorp Zali, waarvan de vader gehandicapt is om een aantal bedden voor hun kinderen. Afgelopen week hebben wij hun slaapkamer ingericht met een drietal bedden, wat nachtkastjes en een linnenkast. De foto’s tonen het mooie resultaat, iets wat gezien mag worden. Ook zijn wij naar Kllojkegeweest en hebben daar de nodige kleding uitgedeeld. Ondanks dat het geld van de voedselpakkettenactie nog niet binnen is zijn wij al zo vrij geweest om de voedselpakketten die wij rond de kerst hopen uit te delen vast te bestellen. Door het voedsel nu vast te kopen scheelt in de prijs want tegen het einde van het jaar vliegen de prijzen omhoog. Een gedeelte van het voedsel is reeds bezorgd. Vanmiddag zijn wij wezen kijken in het bergdorp Luke. Dit bergdorp ligt ver van de bewoonde wereld en over de haast onbegaanbare zandwegen is er alleen maar te komen met droog weer. Een tijd geleden hebben wij in dit bergdorp een oude man beloofd uit te zien naar een soort van ziekenhuisbed. Wij hebben er in Nederland een kunnen bemachtigen en tijdens het laatste transport is deze meegegaan naar Albanië. De oude man kan hem nog steeds heel goed gebruiken en wij hopen het bed er dan ook zo snel mogelijk te brengen. Zijn hoogbejaarde vrouw stond vanmiddag te huilen van blijdschap maar nog meer verwonderde zij zich erover dat wij hun niet waren vergeten. Zo zijn wij de afgelopen week druk in de weer geweest en hopelijk hebben Jaap en Annette een goede indruk gekregen van onze hulpverlening in Albanië. Morgenochtend hopen wij de plaatselijke kerkdienst weer te bezoeken. Daarna willen wij nog wat voedsel gaan brengen naar een gezin en dan zit het er voor hen beiden weer op. Bij leven en welzijn hopen zij maandagmorgen weer terug te vliegen naar Nederland.